| Wszystkie prądnice, zarówno przemysłowe jak i samochodowe, służą do  wytwarzania prądu elektrycznego. Ze względu na rodzaj wytwarzanego prądu  rozróżniamy prądnice prądu stałego i prądnice prądu zmiennego. W  samochodach najczęściej używane są prądnice prądu stałego, co umożliwia  bezpośrednie ładowanie akumulatora, bez konieczności stosowania  dodatkowych urządzeń prostujących. Zadaniem prądnicy jest dostarczanie  energii elektrycznej wszystkim urządzeniom samochodu zasilanym prądem  elektrycznym podczas pracy silnika.W polu magnetycznym magnesu trwałego (a) obraca się zwój drutu  miedzianego (b). Końce zwoju podłączone są do dwóch izolowanych od  siebie półpierścieni (c). Nad półpierścieniami, naprzeciw siebie,  umieszczone są dwie szczotki (d), z których pobierany jest prąd do  zasilania odbiornika elektrycznego (e).Prądnica samochodowa składa się z następujących zasadniczych części:  korpusu (kadłuba), biegunów, uzwojenia wzbudzenia, twornika z  komutatorem, szczotek, trzymadeł, tarcz zamykających i regulatora. 
                                 Korpus prądnicy (1) - to cylinder wykonany ze stali o dużej  przenikalności magnetycznej. Do wewnętrznej ściany korpusu przymocowane  są bieguny (2). Są to rdzenie, które umożliwiają równomierny rozkład  pola magnetycznego. Liczba biegunów w prądnicach samochodowych wynosi  dwa lub cztery. Na biegunach nawinięte jest uzwojenie wzbudzenia (3),  utworzone z wielu zwojów cienkiego izolowanego drutu miedzianego. Wewnątrz korpusu prądnicy umieszczony jest twornik z komutatorem.  Twornik (4) składa się ze stalowego rdzenia i uzwojenia. Rdzeń wykonany  jest z cienkich blach izolowanych od siebie i odznaczających się dobrą  prze-nikalnością magnetyczną. W rdzeniu twornika wykonane są żłobki  (rowki), w których umieszczone jest uzwojenie. Uzwojenie twornika tworzy  określona liczba zwojów izolowanego drutu miedzianego. Od liczby zwojów  zależy napięcie prądu wzbudzanego w prądnicy. Z prawej strony twornika znajduje się komutator (5). Komutator  wykonany jest z kilku wycinków płytek miedzianych izolowanych między  sobą i od wałka twornika. Liczba płytek komutatora odpowiada liczbie  żłobków w rdzeniu twornika. Do poszczególnych płytek komutatora  podłączone jest uzwojenie twornika. Uzwojenie to łączy się w ten sposób,  że do każdej płytki komutatora podłączone są dwa przewody. Jeden  przewód jest zakończeniem uzwojenia w żłobku poprzedzającym, a drugi  -początkiem uzwojenia w żłobku następnym. Po komutatorze ślizgają się dwie szczotki (7) grafitowe lub  grafitowo-miedziane. Szczotki te są osadzone w trzymadłach (8) i  przyciskane do komutatora za pośrednictwem sprężyny. Jedna szczotka  połączona jest przewodem miedzianym z korpusem prądnicy, druga zaś z  regulatorem prądnicy. Twornik prądnicy wraz z komutatorem osadzony jest na wałku (6),  łożyskowanym w tarczach (10), przykręconych do korpusu prądnicy. Na  wałku twornika, po przeciwnej stronie komutatora, znajduje się kółko  (11) służące do napędzania prądnicy. Zazwyczaj kółko napędzające  prądnicę wyposażone jest w łopatki, które spełniają jednocześnie rolę wentylatora. Strumień powietrza wytwarzany przez wentylator chłodzi wnętrze prądnicy. Dla zapewnienia prawidłowej współpracy prądnicy z odbiornikami prądu,  wyposaża się ją w regulator (9). Regulator prądnicy składa się z  regulatora napięcia prądnicy, ogranicznika natężenia prądu i  samoczynnego wyłącznika prądu zwrotnego. Regulator napięcia prądnicy ma za zadanie utrzymywanie stałej  znamionowej wartości napięcia, bez względu na prędkość obrotową wału  korbowego silnika. W ten sposób chroni on odbiorniki prądu przed  przepalaniem, a akumulator - przed nadmiernym ładowaniem, które mogłyby  spowodować jego uszkodzenie. W razie wzrostu napięcia prądnicy powyżej  znamionowego, regulator napięcia przerywa dopływ energii elektrycznej do  uzwojenia wzbudzenia. Słabnie wówczas pole magnetyczne i w uzwojeniu  twornika wytwarza się prąd o niższym napięciu. Jeśli z kolei napięcie  osiągnie wartość równą napięciu znamionowemu, wówczas regulator napięcia  ponownie połączy uzwojenie wzbudzenia z uzwojeniem twornika i wzrośnie  natężenie pola magnetycznego w uzwojeniu wzbudzenia. Ogranicznik natężenia prądu zabezpiecza prądnicę przed zniszczeniem,  gdy włączonych jest jednocześnie zbyt dużo odbiorników prądu, czyli  wtedy prądnica musiałaby wytwarzać prąd o dużo wyższym natężeniu w stosunku do swoich możliwości (ze  względu na moc). Nastąpiłoby wtedy przeciążenie prądnicy, prowadzące do  przegrzania i przepalenia uzwojenia twornika. Temu niekorzystnemu zjawisku zapobiega właśnie ogranicznik natężenia prądu. Samoczynny wyłącznik prądu zwrotnego służy do łączenia i rozłączania  prądnicy z akumulatorem i odbiornikami prądu. Połączenie prądnicy z  akumulatorem i odbiornikami prądu następuje w momencie, gdy napięcie  prądu wytwarzanego przez prądnicę osiągnie napięcie znamionowe. W razie  spadku napięcia prądnicy poniżej napięcia znamionowego następuje  odłączenie prądnicy od akumulatora i odbiorników prądu, a tym samym  zapobiega się pobieraniu prądu z akumulatora przez prądnicę i  rozładowywaniu akumulatora. 
                             Budowa prądnicy prądu stałego: 1- KORPUS , 2- BIEGUN , 3- UZWOJENIA WZBUDZENIA , 4- TWORNIK , 5- KOMUTATOR , 6- WAŁEK , 7- SZCZOTKA , 8- TRZYMADŁO , 9- REGULATOR , 10- TARCZA , 11- KOŁO NAPĘDZAJĄCE źródło mt 12/79
 |